Het eerste toestel, de F-14A (basismodel) deed zijn intrede in de jaren 70 bij de Amerikaanse marine. Het bedrijf heeft 632 F-14's gemaakt voor de Amerikaanse marine.

Het toestel heeft een 20 mm vulcan gatling boordkanon en kan worden uitgerust met onder andere phoenix, sparrow en sidewinder lucht-lucht raketten. Na de F-14A zijn er nog de F-14B en de F-14D ontstaan. Iedere heeft teveel verschillen om daar diep op in te gaan. Opvallend is bij de F-14D het Infrared Search and Track System (IRSTS) en het Joint Tactical Information Distribution System (JTIDS). Er zijn bij de Amerikaanse Marine ruim 400 F-14A gemoderniseerd tot F-14D. Enkele nieuwe systemen in de upgrades die volgden zijn het GEC Marconi Digital Flight Control System (DFCS) en na een update van de computersoftware zal de F-14 ook kunnen worden uitgerust met Advanced Medium Range lucht-lucht raketten (AIM-120 AMRAAM).

Techniek
De F-14 is een swing-wing vliegtuig wat aangeeft dat hij verstelbare vleugels heeft voor hogere snelheden. Andere swing-wing vliegtuigen zijn de Tornado en de F-111. De Tomcat is uitgerust met 2 turbofan motoren met naverbrander.

Specificaties

Algemeen
Ontwerp organisatie	Grumman Aircraft Corporation
Belangrijkste secundaire ontwerp organisaties	GE
Productie organisatie	Grumman Aircraft Corporation
Primaire taak	Vlootverdediging, lucht gevechten
Type vliegtuig	3e generatie jachtvliegtuig
Bijzonderheden	Verstelbare vleugels
Lengte	18.9 meter
Hoogte	4.8 meter
Spanwijdte	19 meter (of 11.4 meter met swept vleugels)
Vleugeloppervlakte
Vleugelslankheid
Pijlstelling
V-stelling
Prestaties
Motoren	F-14A: 2x TF30-414A F-14B/D: 2x F110-GE-400
Vermogen	TF30-414A: 40,000 pond F110-GE-400: 54,000 lb
Gewicht (leeg)	19777 kg
Gewicht (start, maximaal)	32659 kg
Gewicht (landing, maximaal)
Vereiste baanlengte (start)
Vereiste baanlengte (landing)
Kruissnelheid
Maximum snelheid	Mach 2.34
Plafond	> 50,000 ft (15240 meter)
Maximum vliegafstand	1600 nm (2963 km)
Inhoud brandstof tank (Max. trip fuel)
Bijtankcapaciteit (ATAR)	Ja
Passagiers	geen
Vracht capaciteit	geen
Equipment
Bewapening	Combinatie mogelijk van: - M61 Vulcan 20mm kanon - Mk80 serie General Purpose bommen - Laser geleide bommen - JDAM - AIM-7 - AIM-9 - AIM-54 - LANTIRN targeting pod - Tactical Air Reconnaissance Pod System (TARPS)
Maximum wapengewicht
Maximum G bestendigheid
Radar
Sensoren
Avionica
Type flight controls
Landingsgestel
Gebruik
Uitvoeringen	F-14A, F-14B, F-14C, F-14D
Geproduceerd	712
Bemanning	2
Kosten
Levensduur
Eerste vlucht	1970
Eerste levering	1974
Operationeel sinds
Vervanger van de	F-4 Phantom
Vervangen door	F/A-18E/F Super Hornet (in 2006)
Vergelijkbaar vliegtuig
Gebruikers (voorheen en tegenwoordig)	Iran, Verenigde Staten
Voornaamste gebruikers	US Navy
Amfibisch gebruik	Ja
Status	In operationele dienst (Iran)

Iran
In de jaren 70 heeft Iran 77 F-14A Tomcat straaljagers gekocht. Deze zijn o.a. ingezet tijdens de Iran-Irak oorlog. Iran gebruikte ze als een soort van mini-AWACS vliegtuigen. Hiertegen in zette Irak Mirage F1-EQ straaljagers in die onder het radarbereik van de Iranese tomcats konden vliegen en zo de tomcats met lucht-lucht raketten uit de lucht schoot.
Rond 1987 waren nog slechts 10 van de 77 F-14 Tomcats geschikt voor gebruikt. Dit kwam doordat onderhoud werd bemoeilijkt doordat de Amerikaanse regering een verbod op wapen leverantie aan Iran handhaafde.
Rond 2000 waren nog misschien 20 stuks F-14A Tomcats (van de 79) luchtwaardig. 35 F-14's zijn uit elkaar gehaald om onderdelen te kunnen besparen.
Geacht wordt dat de Iranese luchtmacht op dit moment niet meer dan 7 stuks F-14 vliegwaardig krijgt. Iran zelf beweert dat het F-14's uitgerust met I-Hawk raketten heeft voor een lucht-lucht taak.

Toekomst
De Amerikaanse F-14's, verdeeld over 7 squadrons zijn allemaal uit operationele dienst en de squadrons zijn geleidelijk overgaan op de F/A-18E en F/A-18F Super Hornet.

Versies
De nieuwste versie is de F-14D die begin 1990 zijn in intrede deed. De F-14D heeft betere motoren, een geavanceerde digitale radar en avionica systemen.


US Navy F-14 Tomcat