De Amerikaanse F-15E Strike Eagle van de Amerikaanse luchtmacht is geschikt
voor lucht-lucht gevechten en lucht-grond aanvallen met behulp van precisie
munitie. De F-15E kan vechtend, grote afstanden vliegen om een vijandig
gronddoel uit te schakelen en ook weer vechtend terug keren. Het grootste
verschil met de F-16 is dat de F-15E veel duurder is, 2-motorig is en
afstamt van de luchtverdedigingstraaljager F-15A/C die destijds de modernste
Amerikaanse straaljager was.
Oorsprong
In het verleden heeft de Amerikaanse Luchtmacht opdracht gegeven voor
een nieuw type straaljager die naast de huidige taak van lucht-lucht gevechten
van de F-15C ook lucht-grond gevechten moest kunnen uitvoeren. Lockheed
ontwikkelde een speciale F-16 versie; de F-16XL, Boeing ontwikkelde de
?? . De voorkeur van de USAF lag bij die van Boeing. Dit type is later
veranderd in F-15E.
Prijskaartje
De F-15 straaljager is na de F-22 de duurste straaljager. Daarom kunnen
weinig landen F-15 straaljagers kopen. De landen die de F-15 wel hebben,
hebben in het algemeen ook een grotere dreiging. Zo is Israël met
zijn F-15's het machtigste land in het hele Midden-Oosten. Japan en Zuid-Korea
zien Noord-Korea als grootste bedreiging voor de plaatselijke veiligheid.
Saoedi-Arabië beschikt over de F-15 sinds het uitbreken van de eerste
golfoorlog.
Zie ook:
- F-15I
Ra'am voor Israël
- F-15J
Peace Eagle voor Japan
- F-15K
voor Zuid-Korea
Beweegbaarheid en Acceleratie
De F-15E is kenmerkend voor een superieure beweegbaarheid en een acceleratie.
De F-15 was het eerste Amerikaanse operationele vliegtuig waarbij het
motor vermogen het overtrefde van het vliegtuigbeladen gewicht, waardoor
het kon accelereren ook in verticale klim. Een lage vleugel belasting
(de mate van vliegtuiggewicht naar het vleugel gedeelte) is een vitale
factor bij beweegbaarheid gecombineerd met hoog vermogen-naar-gewicht
factor, waardoor het vliegtuig bochten/manoeuvres kan maken zonder snelheid
te verliezen. Bij verticale klims en andere invalshoeken vliegt de F-15
op zijn motorvermogen in plaats van de lift die door de vleugels zou moeten
worden opgewekt.
F-15E takeoff in de avond
Techniek
Motor
De F-15E heeft 2 motoren van het Amerikaanse bedrijf
Pratt & Whitney. Deze motoren hebben een volledige digitale motor
besturingssysteem en kunnen zeer snel accelereren wat vitaal is bij luchtgevechten.
Een vlieger kan vanuit bijna stilstand naar maximaal vermogen met nabrander
in 4 seconden.
Deze Pratt & Whitney types zijn de F100-PW-220 of de F100-PW-229.
Beide motoren zijn van het type turbofan met naverbrander. De nieuwste
motor; F100-PW-229 is gemaakt met kennis, opgedaan van de nieuwe motoren
voor de F-22 en de F-35.
De F100-PW-229 levert een vermogen tussen de 23.770 en 29.160 pond stuwkracht.
Electronica
De F-15E beschikt over onder andere:
- GPS systeem
- Een APG-70 radar systeem. Deze radar zorgt
ervoor dat de bemanning een luchtdoel op grootte afstand kunnen detecteren.
- Met een LANTIRN (low-altitude navigation and targeting infrared
for night) systeem kan de vlieger op lage hoogtes,
's nachts en in alle weersomstandigheden vliegen voor het aanvallen van
gronddoelen.
- een Navigatie pod waarin een terrein-volg radar
zit. Deze zorgt ervoor dat de vlieger veilig kan vliegen op lage hoogtes
door het opvolgen van opdrachten die worden weergegeven op het heads up
display. Het systeem kan ook op automatische piloot worden gezet. Zodat
de vlieger zich kan concentreren op bijv. vijandelijke dreigingen.
- Een targeting pod waarin een vijandelijk
doel op lange afstand wordt gemarkeerd. Wanneer het doel eenmaal is getraceerd
begint het systeem automatisch doel-informatie te sturen in de lasergeleide
bommen aan boord van de F-15E.
Radar
Onder Radar Modernization Program (RMP) vervangt de Amerikaanse Luchtmacht
de APG-70 radar door de APG-82(V)1 radar. In 2012 is begonnen met de Low
rate Initial Production Phase.
Bewapening
De F-15E strike eagle kan worden uitgerust met wapens die aan een ECM
pod worden gehangen. Aan 1 ECM pod kunnen meerdere bommen worden gehangen.
De F-15E kan worden bewapend met een combinatie wapens als 4 x AIM-7F/M
Sparrow raketten en 4 x AIM-9L/M
Sidewinder raketten of 8 x AIM-120
AMRAAM raketten. Verder kan de F-15E elke lucht-grond raket van de
Amerikaanse luchtmacht dragen.
De algemene bommen kunnen zijn: Mk-82
"Snakeye", Mk 20 "Rockeye", CBU-52B, CBU- 58B, CBU-71B
en de Mk-84.
Slimme bommen kunnen zijn: CBU-10, CBU-12, CBU-15, AIM-7F/M Sparrow raketten,
of andere laser, elektro-optische, of infrarode geleide bommen inclusief
de AGM-65
Maverick air-to-ground raketten.
Uitleg lucht-lucht en lucht-grond
De bemanning kan - na een gronddoel op verre afstand te hebben gedetecteerd
met de APG-70 radar - het doel bevriezen in een map. Dan schakelt hij
over naar air-to-air mode om vijandelijke vliegtuigen uit te schakelen
en gaat daarna weer terug naar de air-to-surface mode om het gronddoel
uit te schakelen. Als de wapen officier met het gronddoel bezig is kan
de vlieger eventuele andere vijandelijke vliegtuig detecteren.
Wapen officier
Kenmerkend is de zitplaats van de wapen officier. Deze heeft 4 digitale
schermen waarmee hij informatie kan krijgen van: de radar, elektronische
oorlogvoering of infrarood sensoren, vliegtuiggegevens of wapengegevens
en mogelijke dreigingen.
Vlieger
Als toevoeging op de drie schermen in de cockpit kan de vlieger met een
head-up display bij dag en nacht alle vlieginformatie en tactische informatie
zien zonder in de cockpit te kijken. Dit head-up display wordt boven de
normale cockpit geprojecteerd.
Met een voorwaarts-kijkende infrarood sensor kan de vlieger bij nacht
op displays een video beeld zien van bijna dezelfde kwaliteit als bij
daglicht.
3100
nm, 5745 km met drop tanks en extra tanks
2400 nm, 4445 km met drop tanks
3.840 km met 3 externe brandstof tanks
1000 nm, 1853 km max.
685 nm, 1270 in gevechtsomstandigheden
Verenigde
Staten
De F-15E Strike Eagles van de Verenigde Staten zijn onderdeel van de Amerikaanse
luchtmacht. Deze heeft op dit moment 217 F-15E Strike Eagles.
De eerste F-15E strike eagle werd in April 1988 geleverd aan het
405th
Tactical Training Wing, op Luke Air Force Base.
Stationering
- op vliegbases in de Verenigde Staten.
- op RAF Lakenheath Base in Groot-Brittannië als onderdeel van het
U.S. European Command (USAFE). Daar zijn de F-15E's ingedeeld bij het
494 squadron en het 492 squadron. Deze squadrons zijn gevechtsklaar die
kunnen worden ingezet voor het uitvoeren van strategisch aanvals missies,
verbod missies en voor luchtmissies ter ondersteuning van het USAFE, USEUCOM
en NAVO operaties.
Ze zijn uitgerust met een volledig capaciteit van lucht-lucht en lucht-grond
raketten welke de meest geavanceerde precisie wapens zijn van de Amerikaanse
Luchtmacht.
- bij het 90th squadron, 3rd Operations Group op Elmendorf AFB in Alaska.
Het squadron is gevechtsklaar voor snelle wereldwijde verplaatsing van
een F-15E squadron voor het uitvoeren van precisie aanvallen van grond
doelen.
Crash
1 F-15E Strike Eagle is neergehaald tijdens de oorlog in Irak.
Missies
Een F-15E squadron is gestationeerd op de vliegbasis Al Udeid in Qatar
voor missies in Irak en eventueel Afghanistan.